حضرت بهاءالله, شكر شكن شوند - دریای نور

زين قند پارسی که به بنگاله ميرودتا کند در هر نفس صد جان نثارأفتی بسفک دمی فی الحلّ و الحرمپيش حق پيدا و رسوا همچو روزمکتوب آن جناب بر مکمن فنا واصل و بر مخزن تسليم و رضا وارد و آنچه مسطور شد منظور گشت و هر چه مذکور آمد صحيح و درست، و لکن محبّان کوی محبوب و محرمان حريم مقصود از بلا پروا ندارند و از قضا احتراز نجويند، از بحر تسليم، مرزوقند و از نهر تسنيم مشروب. رضای دوست را بدو جهان ندهند و قضای محبوب را بفضای لا مکان تبديل ننمايند. زهر بليّات را چون آب حيات بنوشند...